Trucks

Ervaren truckchauffeur getest op Canadese bergwegen

Vrachtwagenchauffeur Rod Stanley rijdt al 18 jaar met zware ladingen. Ondanks zijn ervaring stellen de bochtige bergwegen van het westen van Canada en de beperkte rijtijden hem op de proef.
Volg vrachtwagenchauffeur Rod Stanley door de afgelegen wildernis en het prachtige landschap van westelijk Canada in deze aflevering van Driver’s World.

Het is een bewolkte ochtend in Stewart, Brits-Columbia. De wolken hangen zwaar over de toppen van de bergen die de nieuw gebouwde haven omringen, gelegen aan het uiteinde van een diepe baai bij de grens met Alaska. Grote schepen met bulkladingen komen hier van over de hele wereld, met zware vrachten die honderden kilometers landinwaarts moeten worden getransporteerd.

Op het laadperron, waar de regen voor een modderige ondergrond heeft gezorgd, worstelen trucker Rod Stanley en zijn collega's met een procesunit van 66 ton die op een trailer moet worden geladen. Hun eerste poging mislukt wanneer de lading te zwaar wordt voor de achterassen. Na een kleine denkpauze besluiten ze de procesunit andersom te draaien zodat de truck, een Volvo VNX met 600 pk en I-Shift-versnellingsbak, een groter gedeelte van het gewicht kan opvangen. Dat werkt beter. “Nu moeten ze de gewichtsverdeling voor elke as controleren en als dat in orde is zijn we klaar om te vertrekken”, zegt Rod.

Hij en zijn collega's moeten echter wachten tot de avond. De wegen tussen Stewart in Brits-Columbia en de grens met de naburige provincie Alberta zijn smal en bochtig. Dit eerste gedeelte van de 1.500 km die Rod moet afleggen, omvat een aantal bruggen die niet zijn berekend op zwaar transport. 

Ik moet er niet aan denken wat er kan gebeuren wanneer we hier in het donker een lekke band krijgen.

Daar mag je alleen rijden na technisch onderzoek en speciale toestemming van de provinciale autoriteiten. Om de andere weggebruikers niet in gevaar te brengen is de rijvergunning door Brits-Columbia alleen ´s nachts geldig en op wegen die worden afgeschermd van het overige verkeer. Het is dan ook al stikdonker en uitgestorven wanneer Rod en zijn collega's wegrijden uit Stewart.


“Er kleven wel wat nadelen aan rijden in het donker. Alles wat je overdag doet, gaat zoveel makkelijker omdat je kunt zien wat je doet. Je moet geen dingen willen herstellen bij het licht van een zaklamp. Ik moet er niet aan denken wat er kan gebeuren wanneer we hier in het donker een lekke band krijgen”, zegt hij.

Een andere uitdaging in dit gedeelte van Canada is dat de bossen aan weerskanten van de weg vol zitten met beren en andere wilde dieren. Hoewel er zowel voor als achter begeleidende voertuigen rijden, moet Rod op zijn uiterste hoede zijn en altijd gereed zijn om flink te remmen of om een obstakel heen te manoeuvreren.

“Ik rij het grootste deel van mijn leven al in het noorden en ik hou er echt van. Toch vormen de wilde dieren een zorg, er kan zomaar iets voor je de weg op schieten. Vorige winter sprong er nog een voor mijn wielen, toen ik alleen reed om een vracht op te halen. Het beest overleefde het niet, dus ik ben altijd op mijn hoede. Maar tot dus ver heb ik geluk gehad hier in Stewart.”

Rod werkt al veertig jaar als vrachtwagenchauffeur, de laatste achttien als werknemer van Mammoet, een mondiaal kraan- en transportbedrijf dat is gespecialiseerd in zware ladingen. In de loop der jaren heeft hij vaak met ladingen van meer dan 500 ton gereden, dus het gewicht van de procesunit die hij nu vervoert, is geen uitzonderlijke klus. Rod vindt echter dat de wegomstandigheden in Brits-Columbia een uitdaging vormen voor lading van alle afmetingen, gewicht en breedte.

“Er zijn geen twee klussen hetzelfde. Dat is iets wat ik heb geleerd en daardoor is het na al die jaren nog steeds interessant voor mij. Ik hou ook van het teamwork en alle logistiek en planning die erbij komt kijken”, zegt hij en hij voegt eraan toe:

“In mijn eerste jaar als chauffeur heb ik eenzaamheid leren kennen: dagen achtereen zonder een bekende tegen te komen. Ik hou van dit werk omdat er een heel team bij betrokken zijn is, en we zijn allemaal goede vrienden van elkaar geworden. Ik ben eraan gewend geraakt en nu zou ik het erg moeilijk vinden om weer alleen te moeten rijden.”

In mijn eerste jaar als chauffeur heb ik eenzaamheid leren kennen: dagen achtereen zonder een bekende tegen te komen.

Deze rit is extra speciaal voor Rod en zijn collega's omdat het de eerste keer is dat hij een testrit maakt met een Volvo-truck. Voor Mammoet, het bedrijf waarvoor hij en zijn collega's werken, is veiligheid een kernwaarde net als voor Volvo Trucks. Rod is zeer te spreken over de nieuwe truck, nu hij daaraan is gewend.

“Het is echt een fijne truck. De truck heeft voldoende koppel en pk´s en rijdt soepel, comfortabel en zuinig; alles wat een chauffeur maar wenst. Vooral het comfort is beter dan waar ik normaal mee rijd. Ik heb ook gezien dat alle schakelaars binnen handbereik zitten, zodat je je ogen op de weg kunt houden. Wanneer je aan de truck gewend bent, kun je er heel veilig mee rijden en dat is onze voornaamste prioriteit”, zegt hij.

De eerste twee nachten reden Rod en zijn collega's van 22:00 uur tot 6 uur de volgende ochtend. De derde dienst begint om middernacht, omdat na het passeren van de grens met Alberta de vergunning alleen overdag geldig is. Rod legt uit dat de overgang tussen ´s nachts en overdag rijden een van de grootste uitdagingen van deze missie is. Het lichaam raakt in de war en het is lastig om voldoende te slapen tussen de diensten door, zelfs als er voldoende rusttijd is.

Om wakker te blijven op de nachtelijke diensten, haalt hij vaak een frisse neus, drinkt hij frisdrank en water en luistert hij naar klassieke rockmuziek zoals Led Zeppelin op de radio. Hij denkt ook vaak aan zijn twee kinderen en zijn kleindochters, en aan de dingen die ze samen gaan doen wanneer hij weer thuis komt. Na het lossen van de lading in Redwater heeft hij een week vakantie. Hij gaat dan rechtstreeks naar huis in Edmonton om met zijn gezin te gaan kamperen.

“Tijd doorbrengen met mijn gezin wanneer ik vrij ben, vind ik het allerbelangrijkste. Ik hou met heel mijn hart van mijn kinderen en mijn kleinkinderen. Ik kijk ernaar uit om ze te zien opgroeien als ik over een paar jaar met pensioen ga. Omdat ik altijd op de weg zat, heb ik daarvan veel gemist toen mijn eigen kinderen opgroeiden. We hadden toen geen mobieltjes of telefoonservice onderweg. Dus als ik aan het werk was, sprak ik mijn gezin soms een week niet. Met de techniek van tegenwoordig is het veel gemakkelijker om een trucker te zijn.”

Wanneer ik hier rijd, bedenk ik hoe gelukkig ik ben dat ik betaald krijg om over zulke wegen te rijden, terwijl anderen vrij moeten nemen om dit te kunnen zien. Het is zeker een van de mooiste privileges in het bestaan als vrachtwagenchauffeur.

Bij de grens van Brits-Columbia en Alberta rijdt Rod met zijn truck door het hart van de Canadese Rocky Mountains. Het ochtendgloren verfrist hem, ondanks de vermoeidheid van het nachtelijke rijden, en hij vindt het altijd fantastisch om door het Jasper National Park te rijden. Dit is een van de allermooiste plekken van heel Canada.

 

“Het is prachtig om de bomen te zien verkleuren, en de weerspiegelingen in al het glasheldere, groene water te zien wanneer de zon door de wolken heen breekt. Het is altijd spectaculair met alle wilde dieren die hier leven: elanden, beren, geiten en schapen. Wanneer ik hier rijd, bedenk ik hoe gelukkig ik ben dat ik betaald krijg om over zulke wegen te rijden, terwijl anderen vrij moeten nemen om dit te kunnen zien. Het is zeker een van de mooiste privileges in het bestaan als vrachtwagenchauffeur.”

Het bedrijf

Mammoet is gespecialiseerd in zwaar vervoer. Het wereldwijde bedrijf heeft 5.000 werknemers. De diensten van het bedrijf richten zich vooral op de petrochemische industrie, de mijnbouwsector, weg- en waterbouw, energiebedrijven en offshore-projecten.

 

Het project

Gedurende een project van zeven maanden rijdt Mammoet met vier transportunits heen en weer tussen Stewart en hun klant in Redwater. Er worden extra trucks toegevoegd als dat nodig is voor ondersteuning in de haven of vanwege de planning.

De truck en de trailer

Truck: Zwaar transport.
Model: Volvo VNX 630.
Motor: Volvo D16 600hp, koppel 2.050 lbs-ft.
Transmissie: Volvo I-Shift.
Trekker: 8X6 (tri drive).
Gewicht: 119.300kg (bruto voertuiggewicht).
Laadvermogen: 66.000kg.
Lengte: 41,7m (totale combinatie).
Wielen: 50.
Brandstof: Capaciteit tot 1.135 liter.
Voorzieningen: Differentiëlen 35K kg. Lage laadvloeren en wet-kit voor meerdere trailercombinaties. Hoofdpijnrek voor bescherming van de achterkant slaapcabine en kettingen en rollers. Begeleidingstrucks voor extreme ladingen.
Trailer: Negenassige Scheuerle ‘Canadian Highway’.
Speciale trailervoorzieningen: Uitschuifbaar dek (18,55 m-30,55 m), hydraulische vering, kingpin of op afstand te bedienen stuurbare assen.
Begeleidingstrucks: Zeven escortvoertuigen voor rijden in het donker.

Het gebied

De transportroute tussen Stewart en Redwater is per enkele reis ongeveer 1.500 kilometer lang en voert door Brits-Columbia en Alberta, de twee meest westelijke provincies van Canada. De route gaat langs dichte bossen, watervallen, met sneeuw bedekte bergen en gletsjermeren op weg naar de prairie van Alberta.